Góry, skoki i nie tylko…
Elbrusa wznosi się na wysokość 5642 m n.p.m. i jest położony na północ, od głównej grani Kaukazu, niedaleko granicy z Gruzją. Po raz pierwszy, jego niższy wierzchołek, zdobył najprawdopodobniej kabardyjski góral Killar Chaszirow (w 1829 r.). Wyższy wierzchołek zachodni, po raz pierwszy został zdobyty w 1874 r. przez alpinistów brytyjskich.
Najwyższym szczytem Alp, a zarazem całej Europy, jest Mont Blanc (wł. Monte Bianco, pl. Biała Góra), który wznosi się na wysokość 4810,45 m n.p.m. Po raz pierwszy został zdobyty 8 sierpnia 1786 roku o godzinie 18.23 przez miejscowego poszukiwacza kryształów z doliny Chamonix, Jacques’a Balmata i lekarza Michaela-Gabriela Paccarda.
Szlak, którym podążam, nie jest oznakowany prawdopodobnie dlatego, że cały czas przebiega granią i nie ma innej alternatywy. Po kilku godzinach wspinaczki zaczynam odczuwać wyniosłość najwyższego szczytu Austrii. Pokonałem sporą wysokość, a końca wspinaczki nie widać. Jak dotąd nie spotkałem innych turystów.
Odliczam do trzech i rzucam się w przepaść. Cisza! Zastanawiam się, czy zahaczę nogami o skałę, ale nic takiego nie następuje. Rozpędzam się. Odczuwam coraz większy pęd powietrza – jest to sygnał, że mogę spojrzeć w dół. Oszołamiający widok! Nagie głazy, tylko gdzieniegdzie porośnięte ubogą roślinnością, pędzą mi na spotkanie.
Najpierw pojawia się niewielka postać, niczym kamień spadająca wzdłuż skalnej ściany, a po kilku sekundach rozlega się przeraźliwy hałas, oznaczający otwarcie spadochronu.Zapewne niewielu turystów zdecydowałoby się na tego rodzaju przygodę. Jednak dla B.A.S.E. jumperów skoki ze skał są głównym powodem przyjazdu do Skandynawii.
Bezpośrednio przed skokiem, jeden z bardziej doświadczonych B.A.S.E jumperów, udziela mi cennej wskazówki. Po otwarciu spadochronu powinienem lecieć wzdłuż zbocza, ponieważ wtedy prądy wznoszące spowodują, że opadanie czaszy będzie mniejsze. Biorę sobie to do serca, pozdrawiam widownię i ochoczo rzucam się w przepaść.
Choć przylądek Knivskjellodden jest dalej wysunięty na północ niż popularny Nordkap, to i tak nie jest on najdalej wysuniętym na północ punktem Europy.
Pierwsi podróżnicy dopływali na Przylądek Północny statkami od strony zatoki Hornvika, skąd musieli wspinać się po stromym zboczu na 307 metrowy klif.
Skalna ambona, o wysokości 604 m, to jedna z największych atrakcji Norwegii. Choć nieco dalej położona jest góra Kjerag z jeszcze większymi przepaściami.
