Nordkap

Przylądek Północny (Nordkap), często błędnie uznawany za najdalej na północ wysunięty punkt Europy, tworzy skalisty płaskowyż, zakończony klifem o wysokości 307 m, który znajduje się na norewskiej wyspie Magerøya.

Kiedyś można było dostać się na Nordkap tylko statkiem lub łodzią, obecnie z części kontynentalnej prowadzi podmorski tunel, o długości 6870 m, sięgający głębokości 212 m poniżej poziomu morza. Tunel został wybudowany w latach 1993 – 1999 i niewątpliwie przyczynił się do zwiększenia liczby turystów, chcących podziwiać uroki dalekiej północy. Przejazd tunelem jest płatny.

Jedną z atrakcji turystycznych ojczyzny Wikingów są renifery, które zdają się nie przejmować obecnością turystów. Latem ich futro jest rzadkie i przybiera brązowy kolor, natomiast zimą gęstnieje i jest jasne. Pięknym porożem szczycą się zarówno samce, jak i samice i ta cecha odróżnia je od innych jeleniowatych. Żywią się trawą, mchem i porostami. Ich ulubionym przysmakiem jest chrobotek, porastający skalne zbocza. Dzięki tym niewielkim wymaganiom dobrze znoszą ostry, podbiegunowy klimat.

Kierowcy muszą być bardzo ostrożni, ponieważ renifery swobodnie przemieszczają się po drogach i niewątpliwie wypada im ustąpić pierwszeństwa. 

Do reniferów można się zbliżyć na wyciągnięcie ręki.

Na Nordkap prowadzi droga E 69.

Na Nordkapie znajduje się Ośrodek Przylądka Północnego. Wjazd na teren ośrodka jest płatny. Znajduje się tu muzeum z salą kinową, restauracja, sklep itp. Godny polecenia jest filmy przyrodniczy o Nordkapie. Jeżeli jednak chcemy poczuć prawdziwą północ, z dala od turystów, warto udać się  na półwysep Knivskjellodden, który jest o 1457 m dalej wysunięty na północ, niż popularny Nordkap. 

Kamienny pomnik „Dzieci Ziemi” – stworzony przez dzieci z siedmiu kontynentów, symbolizujący między innymi przyjaźń i współpracę.

W 1979 r. na Nordkapie postawiono Globus, przy którym turyści wykonują pamiątkowe zdjęcia.

Atrakcji, głównie przyrodniczych, na Nordkapie nie brakuje. Latem można tu zaobserwować wędrówkę słońca, niezachodzącego za horyzont. Dzień polarny trwa od połowy maja, do niemal końca lipca. Słońce nie chowa się poniżej linii widnokręgu przez 2,5 miesiąca w roku. Przez 24 godz. na dobę, w świetle dziennym, możemy łowić ryby, podziwiać tundrową roślinność i przeróżne gatunki ptaków. Zimą możemy zobaczyć zorzę polarną i ośnieżoną okolicę. Poniższe zdjęcie zostało wykonane w połowie lipca, ok. godz. 24.00, kiedy w Polsce już dawno zapadł zmrok.

Około 15 km od Przylądka Północnego, znajduje się najdalej wysunięta na północ wioska rybacka świata (nie licząc osady na Grenlandii i w Svalbardzie) o nazwie – Skarsvag. Ta niewielka osada rybacka leży pomiędzy niedużym jeziorem Storvatnet, a fiordem, czyli zatoką morską, Morza Barentsa. Ciekawostką jest to, że mieszkańcy Skarsvag nie mogą się cieszyć widokiem drzew, które tu nie występują, za to do woli mogą podziwiać uroki tundrowej roślinności. 

Świeże dorsze w Skarsvag można kupić prosto z kutra. 

Lokalna społeczność utrzymuje się nie tylko z połowów ryb, ale i krabów królewskich, które nie żyły w tych wodach. W latach 30. Józef Stalin zarządził, by w ramach walki z głodem na rosyjskiej północy, przenieść kraby z Kamczatki do Murmańska. Plan został zrealizowany dopiero w latach 60. Tysiące krabów zostało zapakowanych do wagonów i w czasie 7-dniowej podróży przetransportowanych koleją z Władywostoku na Półwysep Kola. Skorupiaki szybko się zadomowiły i obecnie stanowią duży problem ekologiczny, ponieważ nie mając naturalnych wrogów, rozmnażają się w niekontrolowany sposób. Samice krabów znoszą ok. pół miliona jaj, z których udaje się przeżyć kilku tysiącom potomstwa. Gigantyczne skorupiaki pożerają ikrę maleńkich rybek gromadnic, którymi z kolei żywią się np. dorsze.

Przy wjeździe do Skarsvag znajduje się malowniczo położony camping, gdzie możemy wynająć domek lub rozbić namiot. Należy jednak pamiętać, że noc spędzona w namiocie, może nie należeć do przyjemności, ze względu na niskie temperatury powietrza. 

Jezioro Storvatnet.

Na północ Europy warto się wybrać samochodem, dzięki czemu możemy zwiedzić nie tylko Norwegię, ale i inne kraje, takie jak Litwę, Łotwę, Estonię, Finlandię, Szwecję, Danię i Niemcy, przy okazji objeżdżając Bałtyk dookoła, co samo w sobie stanowi świetną inspirację do odbycia dalekiej podróży.